W połączeniu sworzniowym, jednostronnie utwierdzonym na powierzchni stożkowej obliczeniom podlega średnica sworznia z warunku na zginanie oraz wymiary powierzchni utwierdzającej z warunku na naciski powierzchniowe.

Średnicę sworznia oblicza się w identyczny sposób jak dla sworznia jednostronnie utwierdzonego na powierzchni walcowej. Odpowiedni tok obliczeń podano tutaj>.

Maksymalne naciski, działające na powierzchnię utwierdzenia występują na krawędzi otworu i są sumą nacisków od siły „P”, siły docisku nakrętką „Q” oraz momentu gnącego, wywołanego siłą „P”.

p_P+p_Q+p_g=k_d

gdzie:

k_d – naciski dopuszczalne dla materiału ucha w [Pa].

Naciski powierzchniowe wywołane siłą „P”:

gdzie:

a=a – kąt stożka,

S – pole rzutu osiowego stożka. W przypadku danych „d”, „c” i „a”

Naciski powierzchniowe wywołane siłą „Q”:

gdzie:

μ – współczynnik tarcia suchego, można przyjąć w granicach 0,08–0,12

atgμ – kąt tarcia,

Naciski powierzchniowe wywołane momentem od siły „P”:

gdzie:

y – odległość od krawędzi otworu do środka ciężkości stożka utwierdzającego, mierzona w osi sworznia,

Obliczenia te mają najczęściej charakter sprawdzający przy zastosowaniu sworzni znormalizowanych.